W czasie wielkiej wojny ojczyznianej zginely miliony radzieckich dzieci. Rosyjskich, bialoruskich, ukrainskich, zydowskich, tatarskich, lotewskich, cyganskich, kozackich, uzbeckich, ormianskich, tadzyckich. Te, ktore przezyly, wojny nie zapomnialy nigdy. Dla nich to wspomnienie pierwszego papierosa otrzymanego od Niemca, zapach bzu i czeremchy, zabawa w strzelanie, pierwsze grzyby w lesie, kozka, ktora miala dawac mleko i zapewnic rodzinie przetrwanie. Ale tez sprawy, przed ktorymi dzieci powinny byc chronione - smierc, cierpienie, brak ojca, okrucienstwo i glod. Swietlana Aleksijewicz po raz kolejny udziela glosu tym, ktorzy go dotad nie mieli. Tym, ktorzy przez lata byli tylko czescia niemego, anonimowego tlumu, tak zwanej ludnosci cywilnej, w wielkiej historii zawsze mniej waznej od zolnierzy. Genialna reporterka udowadnia, ze bez ich pamieci ciagle nie wiemy, czym jest wojna. - from Amzon